PODGLĄD ATOMU
     
 

Interpunkcja (1)

Polecenia:

1. Przeczytaj uważnie zamieszczony poniżej fragment opowiadania Bolesława Prusa
i dokonaj analizy użytych w nim znaków interpunkcyjnych.
Omyłka (fragment)
Bolesław Prus

Dom mojej matki stał na brzegu miasteczka, przy ulicy obwodowej, wzdłuż której mieściły się budynki gospodarskie, sad i ogród warzywny. Za domem ciągnęły się nasze grunta, zawarte między drogą boczną i pocztowym gościńcem.
Ze strychu, gdzie znajdował się pokoik brata, w zwykłym czasie napełniony rupieciami, można było widzieć z jednej strony kościół, rynek, żydowskie sklepiki i starą kapliczkę Św. Jana, z drugiej – nasze pola, potem olszynę, dalej głębokie wąwozy zarośnięte krzakami, wreszcie – samotną chatę, o której ludzie wspominali z niechęcią, a niekiedy z przekleństwem.


Wskaż przecinki, które
a) rozdzielają jednorodne części zdania (np. dwa dopełnienia, dwie przydawki),
b) rozdzielają zdania lub ich równoważniki,
c) wyróżniają wtrącenie.
Jaką funkcję pełnią myślniki zastosowane w ostatnim zdaniu?


[Nowy karakter polski – krój pisma]




2. Uzupełnij brakujące znaki interpunkcyjne.



Omyłka (fragment)
Bolesław Prus

Miałem wówczas lat siedem i chowałem się przy matce. Była to kobieta wysoka i silna. Pamiętam jej twarz rumianą i energiczną kaftan podpasany rzemieniem i pukające buty. Mówiła głośno i stanowczo a pracowała od rana do nocy. O świcie była już na dziedzińcu i oglądała krowy konie kury czy nie dzieje się im jaka krzywda i czy dostały jeść. Po śniadaniu szła w pole zbaczając do chorych których w miasteczku nigdy nie brakło. Gdy wracała do domu czekali na nią różni interesanci jeden chciał kupić bydlątko drugi pożyczyć zboża lub pieniędzy ta radziła się o kaszlące dziecko a tamta przyniosła na sprzedaż garstkę lnu.
Prawie nie mogę wyobrazić sobie matki samotnej; zawsze kręcili się przy niej ludzie jak gołębie przy gołębniku prosząc o coś lub za coś dziękując. Ona w całej okolicy wszystkich znała wszystkim pomagała i radziła. Rzecz zdaje się niegodna wiary a przecie tak było że nawet ksiądz proboszcz i pan burmistrz przychodzili zasięgać jej zdania. Ona rozmawiała z nimi robiąc pończochę a następnie jak gdyby nic biegła doić krowy. Umiała też w razie potrzeby zaprząc konie do wozu i wyjechać po snopy a nawet drzewa narąbać. Wieczorami szyła bieliznę albo łatała moje odzienie w nocy gdy psy mocniej ujadały zrywała się z łóżka i ledwie odziana w gruby szlafrok obchodziła budynki. Raz wystraszyła złodzieja.



Tytuł: Interpunkcja (1)
Opis skrócony: Polska interpunkcja uchodzi za trudną. Czy to prawda? Sprawdźmy sami, pamiętając, że nie święci garnki lepią. I znaki interpunkcyjne stawiają.
Autor(rzy): Joanna Zaremba
Hasła treści interpunkcja, redagowanie tekstu
Uwagi metodyczne Interpunkcja w oryginale:Interpunkcja w oryginale:
Miałem wówczas lat siedem i chowałem się przy matce. Była to kobieta wysoka i silna. Pamiętam jej twarz rumianą i energiczną, kaftan podpasany rzemieniem i pukające buty. Mówiła głośno i stanowczo, a pracowała od rana do nocy. O świcie była już na dziedzińcu i oglądała krowy, konie, kury – czy nie dzieje się im jaka krzywda i czy dostały jeść. Po śniadaniu szła w pole zbaczając do chorych, których w miasteczku nigdy nie brakło. Gdy wracała do domu, czekali na nią różni interesanci: jeden chciał kupić bydlątko, drugi pożyczyć zboża lub pieniędzy; ta radziła się o kaszlące dziecko, a tamta przyniosła na sprzedaż garstkę lnu. Prawie nie mogę wyobrazić sobie matki samotnej; zawsze kręcili się przy niej ludzie jak gołębie przy gołębniku, prosząc o coś lub za coś dziękując. Ona w całej okolicy wszystkich znała, wszystkim pomagała i radziła. Rzecz, zdaje się, niegodna wiary, a przecie tak było, że nawet ksiądz proboszcz i pan burmistrz przychodzili zasięgać jej zdania. Ona rozmawiała z nimi robiąc pończochę, a następnie, jak gdyby nic, biegła doić krowy. Umiała też w razie potrzeby zaprząc konie do wozu i wyjechać po snopy, a nawet drzewa narąbać. Wieczorami szyła bieliznę albo łatała moje odzienie, w nocy, gdy psy mocniej ujadały, zrywała się z łóżka i ledwie odziana w gruby szlafrok obchodziła budynki. Raz wystraszyła złodzieja.
Należy uczniom wskazać miejsca, gdzie można zastosować inne niż w oryginale znaki interpunkcyjne:
czekali na nią różni interesanci – jeden chciał kupić bydlątko [dwukropek]
drugi pożyczyć zboża lub pieniędzy, [lub kropka, choć najbardziej odpowiedni pozostaje średnik] ta radziła się o kaszlące dziecko,
Po śniadaniu szła w pole, zbaczając do chorych – należy wstawić przecinek, zgodnie z aktualnymi zasadami interpunkcji.
UWAGA! Wszystkie ćwiczenia dotyczące interpunkcji muszą być szczegółowo omówione.

Szacowany MINIMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach) 45
Szacowany MAKSYMALNY czas na realizację treści atomu (w minutach) 60

 
Materiały udostępniane za pomocą Serwisu można wykorzystywać zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska,
z wyjątkiem materiałów, które zostały wyraźnie oznaczone jako nieobjęte postanowieniami tej licencji.
Strona współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego z projektu: „Opracowanie i pilotażowe wdrożenie innowacyjnych programów nauczania – zgodnych z polską podstawą programową kształcenia ogólnego – przeznaczonych dla uczniów – dzieci obywateli polskich za granicą”.
Deklaracja dostępnosci